University College London’dan bir küme araştırmacı,Alzheimer hastalığının insandan beşere bulaştığına dair birinci net kanıtı rapor etti. Araştırmacılar, bir avuç harika ender olay çalışmasında, insan büyüme hormonu tedavisinin toksik proteinleri çocuklara nasıl naklettiğini ve erken başlangıçlı Alzheimer gelişimine neden olduğunu gösterdi. “Alzheimer beşerden beşere bulaşabilir mi?”
1950’lerin sonlarından itibaren yaklaşık 25 yıl boyunca 1800 küsur olayda insan büyüme hormonu, muhakkak fizikî gelişim sıkıntıları olan çocukları tedavi etmek için orta sıra kullanıldı. C-hGH (kadavra kaynaklı insan büyüme hormonu) olarak bilinen hormon, ölen şahısların hipofiz bezlerinden toplanıyor ve alışılmadık derecede kısa uzunluklu çocuklara enjekte ediliyordu. Yıllar içinde büyüme hormonu ile tedavi edilen çocukların beklenmedik derecede yüksek bir yüzdesinde Creutzfeldt-Jakob hastalığı ismi verilen ölümcül bir nörodejeneratif durum gelişti. Bu hastalık, prion ismi verilen toksik yanlış katlanmış proteinlerden kaynaklanıyordu. Araştırmacılar birtakım c-hGH örneklerinin toksik prionlar içerdiğini ve bunun sağlıklı beyinlerde nörodejeneratif hastalığın tohumlarını attığını keşfetti. İnsan kaynaklı büyüme hormonu süratle daha inançlı, sentetik bir versiyonla değiştirildi.
Daha yakın bir vakitte, Creutzfeldt-Jakob hastalığından ölen büyüme hormonu hastalarından alınan beyin dokusu örneklerini inceleyen bir araştırmacı takımı, Alzheimer hastalığının değişik belirtilerini keşfetti. Ölen hastalar, Alzheimer hastalığının belirtisi olan amiloid proteinlerinin alışılmadık derecede yüksek birikimini barındırıyordu. Böylelikle bir soru ortaya çıktı: Alzheimer, öteki prion hastalıklarında olduğu üzere beşerden beşere bulaşabilir mi?
Yapılan çalışmalarda Alzheimer hastalığının beşerden beşere bulaştığı varsayımı akla yatkın gelmeye başlanmıştı lakin araştırmacılar tekrar de bir tıp sağlam delile muhtaçlık duyuyordu.
Alzheimer’ın bulaşıcı olduğuna dair birinci kanıt
Araştırma grubu yakın vakitte Londra’daki Ulusal Prion Kliniğine nörolojik meselelerle başvuran sekiz hastayı inceledi. Sekiz hastanın hepsi çocukluklarında c-hGH ile tedavi edilmişti ve şu anda yaşları 38 ila 55 ortasındaydı. Bu hastalardan beşine erken başlangıçlı demans teşhisi konmuş lakin Creutzfeldt-Jakob hastalığının patolojik bulgularına rastlanmamıştı. Bu hastaların beşi de Alzheimer tanısı kriterlerine uyuyordu fakat daha da değerlisi, hastalığın erken başlangıcına genetik bir yatkınlık belirtisi göstermiyordu. Manchester Üniversitesi’nden Andrew Doig, yeni bulguların kapsamlı ve dikkatli olduğunu söylüyor fakat yalnızca sekiz az hadiseden yola çıkarak daha geniş bir çıkarımda bulunulması konusunda ihtarda bulunuyor. Bu yeni araştırmada çalışmayan Doig, “Burada bildirilen yeni Alzheimer tipi, hastalığın yayılmasının yeni bir yolunu ortaya çıkardığı için bilimsel açıdan büyük ilgi görse de, hastalığın neden olduğu yol 40 yıl evvel durdurulduğundan korkmak için bir neden yok“ diyor.
Bu bulguların Alzheimer’ın beşerden beşere geçişinin harika ender bir örneğini gösteriyor olsa da günümüzde bu türlü bir hadisenin yaşanma ihtimali son derece düşük. Fakat araştırma takımının bu keşfi hastalığın nasıl ilerlediğine dair yeni bilgiler sağlayarak yeni tedavilere ulaşılmasına ön ayak olabilir.
