Dünyanın en ünlü nükleer felaket bölgesi yakınlarında yaşayan solucanlar yeni güçler geliştirmiş üzere görünüyor: Radyasyona karşı bağışıklık.
Yeni bir çalışmada bilim insanları, kolay genetik yapıya sahip ve süratle üreyen küçük solucanlar olan nematodları incelemek üzere Çernobil’i ziyaret etti.
Araştırmacılar solucanları toprak örneklerinden, çürüyen meyvelerden ve öteki malzemelerden toplayıp yerel radyasyon düzeylerini test etti.
Radyasyon düzeyleri, büyük kentlerde kaydedilebilecek düşük düzeylerden uzayda bulunan yüksek düzeylere kadar değişiklik gösterdi.
Bilim insanları daha sonra solucanları dondurmak ve incelemek üzere New York Üniversitesi’ne götürdü.
Araştırmanın baş yazarı Dr. Sophia Tintor, şunları söyledi: “Çernobil akıl almaz büyüklükte bir trajediydi lakin felaketin lokal popülasyonlar üzerindeki tesirlerini hâlâ tam olarak kavrayabilmiş değiliz. Ani çevresel değişim, iyonlaştırıcı radyasyona karşı doğal olarak daha yüksek direnç gösteren cinsleri, hatta bir cins içindeki bireyleri seçti mi?”
1986’daki felaketten beri, yaklaşık 40 yıldır süregelen radyasyona karşın hayvanlar Ukrayna’nın bu bölgesinde yaşamaya devam ediyor.
Daha evvel araştırmacılar, Çernobil Hariç Tutma Bölgesi’nde yaşayan hayvanların öbür yerlerde bulunan birebir çeşitlerden genetik bakımdan farklı olduğunu tespit etmişti.
New York Üniversitesi’nden biyoloji profesörü Matthew Rockman şunları ekledi: “Bu solucanlar her yerde yaşıyor ve süratli ürüyor, bu yüzden tipik bir omurgalı hâlâ birinci adımlarını atarken onlarca jenerasyon evrim geçiriyorlar.”
Araştırmacılar, yüksek radyasyona karşın solucanların genomlarının ziyan görmediğini tespit etti.
Dr. Tintori, bu heyecan verici keşfin Çernobil’in inançlı olduğu manasına gelmediğini lakin solucanların çok şartlara dayanabilen dirençli hayvanlar olduğunu gösterdiğini belirtti.
