1974 tarihli The Mote in God’s Eye yahut Tanrı’nın Gözündeki Zerre isimli romanda uzay yelkeniyle (Güneş yelkeni) hareket eden bir uzay aracı ve içerisindeki uzaylı, insanlığı ziyaret ediyordu. Bu romandan etkilenen NASA teknoloji uzmanı Les Johnson ve NASA takımı benzeri bir teknoloji üzerinde çalışıyor. Yapılan son testte ise önemli bir aşama geride bırakıldı. Teknoloji ortağı Redwire Space‘in ABD’de bulunan Longmont tesisinde Güneş yelkenlerinin kullanımını muvaffakiyetle sergilemesinin akabinde NASA’nın Solar Sail projesinde kıymetli bir adım atılmış oldu. Ajans, 30 Ocak’ta birebir büyüklükteki dört Güneş yelkeni kadranından birinin başarılı bir halde yerde konuşlandırarak kritik bir kilometre taşını geride bıraktı.
Güneş yelkenleri için mahzur kalmadı
NASA, bu proje için Redwire ve öteki ortaklar ile çalışırken sürece NASA’nın Marshall Uzay Uçuş Merkezi liderlik yapıyor. Bu ortak teşebbüs, geçtiğimiz günlerde birinci kez 400 metrekarelik bir prototip yelkeni sıkıntısız bir formda açtı. Yelkenin yalnızca dörtte biri açılmış olsa da tamamı açıldığında yaklaşık 1.600 metre karelik (92 futbol alanı büyüklüğünde) bir alana ulaşılmış olacak. Ayrıyeten yelkenin kalınlığı da yalnızca 2 buçuk mikron, yani insan saçından daha ince. Bu ortada yelken, polimer bir gereçten yapılmış ve alüminyumla kaplanmış.
NASA’nın Marshall Uzay Uçuş Merkezi’nde tahrik teknolojisi uzmanı olan Les Johnson, yaptığı açıklamada hedeflerine ulaştıklarını ve uçuşa hazır olduklarını söyledi. NASA, bu yelkenleri Güneş’in kutup bölgelerini incelemek için kullanmayı planlıyor zira klasik tahrik sistemleri bir uzay aracını yıldızımızın kutup yörüngesine oturtmak için gereken itme gücünü üretemiyor. Dahası bu tip yelkenler Güneş sistemini terk etmek ve daha uzakları keşfetmek için de kullanılabilir. Şayet Güneş ışığı yetersiz kalırsa güç sağlamak için devasa lazerler kullanılabilir. Güneş yelkenleri nedir?
Güneş yelkenleri bir tekneye güç veren rüzgar yelkenlerine misal. Güneş yelkenleri rüzgârı yansıtmak yerine fotonlardan oluşan Güneş ışığını yansıtır. Üretilen itme gücünü en üst seviyeye çıkarmak için güneş yelkeninin daha büyük olması ve yüksek yansıtıcı gereçten yapılması gerekir.
NASA bu teknolojiyi birinci olarak düşük kütleli uzay araçlarıyla tasarlanabilecek ve yeni yörüngelere gönderilebilecek keşif misyonları için kullanmak istiyor. NASA, teknolojiyi uzayda test etmek için Kasım 2010’da NanoSail-D2’yi konuşlandırdı. Akabinde 2019 yılında LightSail 2 vazifesi sırasında 32 metre karelik yelken konuşlandırılırken Near Earth Asteroid (NEA) vazifesiyle 2022’de 85 metre karelik yelekene sahip olan bir CubeSat fırlatıldı. İlerleyen yıllarda Venüs yahut Merkür’e yapılacak misyonlarda bu tahrik sisteminin kullanılması mümkün. Dahası, bu yelkenler yakıt gerektirmiyor ve ışık olduğu sürece sınırsız itiş gücü sağlıyor.
Aşağıdaki görüntüden testi izleyebilirsiniz.
