Son periyodun en değerli bilimsel aletlerinden birisi olan James Webb Uzay Teleskobu (JWST), TOI-270 d olarak isimlendirilen bir ötegezegeni yakından inceledi. Cambridge Üniversitesi’ndeki bilim insanları tarafından yayınlanan yeni bir çalışmaya nazaran bu gezegen çok özel şartlara sahip. Bu özel şartlar nedeniyle TOI-270 d, “hiyanus gezegeni” olarak nitelendirilen spesifik bir kategoriye giriyor. Kaynayan bir okyanusa sahip
Hiyanus gezegeni (hidrojen ve okyanus sözlerinin birleşiminden oluşuyor), hidrojen bakımından güçlü ve global bir su okyanusa sahip ötegezegenleri tanımlamak için kullanılıyor. Araştırmacılar, TOI-270 d’de bulunan okyanusun 100 santigrat dereceye kadar sıcaklığa sahip olduğunu lakin gezegendeki yüksek atmosferik basınç nedeniyle suyun hala sıvı formda olabileceğini söylüyor.
TOI-270 d, tıpkı Ay’ın yer müşahedelerinde daima birebir tarafı göstermesi üzere, bir tarafı daima olarak mesken sahibi yıldızına dönük durumda. Bu da gezegenin bir tarafının muhtemelen son derece soğuk, öteki tarafının ise son derece sıcak olduğu manasına geliyor. Gezegenin gece tarafının (yani yıldızı tarafından hiç aydınlatılmayan tarafı) tıpkı vakitte Dünya yüzeyindeki basıncın onlarca hatta yüzlerce katına sahip ezici bir atmosfer basıncına sahip olduğu belirtiliyor.
Araştırmacılar, TOI-270 d’de bulunan global okyanusun yüzlerce kilometre derinliğe sahip olabileceğini ve merkezinde katı, kayalık bir çekirdeğin olduğunu söylüyor. Lakin bu görüşün aksini argüman edenler de bulunuyor. Montreal Üniversitesi’nden bir küme Kanadalı araştırmacıya nazaran gezegen, sıvı su için çok sıcak (muhtemelen 4.000°C) olabilir. Gruba gere TOI-270 d, sıvı suyun yerine inanılmaz derecede yoğun bir hidrojen ve su buharı atmosferiyle kaplı kayalık bir yüzeye sahip. Hangi görüş galip gelirse gelsin, bu son müşahedeler JWST’nin Güneş sistemimizin ötesindeki gezegenlerin tabiatı hakkında verdiği çarpıcı bilgileri gözler önüne seriyor. Teleskop, yörüngedeki gezegenlerin atmosferlerinden süzülen yıldız ışığını yakalayarak mevcut kimyasal elementlerin detaylı dökümlerini verebiliyor. Bu sayede gökbilimciler bir gezegenin yüzeyindeki şartların ve orada hayatın devam edip edememe mümkünlüğünün bir fotoğrafını oluşturabiliyorlar.
TOI-270 d’nin okyanusuna dair deliller, hidrojen bakımından güçlü bir atmosferde doğal olarak oluşması gerektiğini öngören amonyağın yokluğuna dayanıyor. Bilindiği üzere amonyak suda yüksek oranda çözünebiliyor. Haliyle bu da yüzeyde okyanus varlığını destekliyor.
Son olarak, TOI-270 d’nin birinci olarak 2019 yılında keşfedildiğini ve gezegenin kendi yıldızı etrafında 11,4 Dünya gününde döndüğünü belirtelim. Ayrıyeten gezegen, kendi sistemimizden yaklaşık olarak 70 ışık yılı uzaklıkta bulunuyor.
