Kuantum aleminin olağandışı özelliklerinden yararlanmaya çalışan bilim insanları, geriye gerçek vakit seyahati yöntemini muvaffakiyetle simüle ettiklerini ve bu sayede bir olayı dörtte bir oranında değiştirebildiklerini söylüyor. Cambridge Üniversitesi grubu, bir vakit makinesi inşa etmedikleri konusunda ihtarda bulunurken, süreçlerinin geçmiş olayları gerçekleştikten sonra değiştirirken fiziği nasıl ihlal etmediğine de dikkat çekiyor. Cambridge Üniversitesi’ndeki araştırmacılar, kuantum mekaniğinde parçacıkların tabiatı gereği birbirine bağlı olmasını sağlayan merkezi bir kavram olan dolaşıklık ile oynayarak vakitte geriye seyahat yapılabilseydi ne olacağını taklit edebileceklerini gösterdiler.
Geleceğe, geçmişten bir hediye
Birine bir hediye göndermek istediğinizi düşünün: Üçüncü gün ulaştığından emin olmak için hediyeyi birinci gün göndermeniz gerekiyor. Halbuki o kişinin istek listesi lakin ikinci gün elinize geçiyor. Hasebiyle, kronolojiye saygılı bu senaryoda, ikram olarak ne isteyeceklerini evvelce bilmeniz ve yanlışsız hediyeyi gönderdiğinizden emin olmanız imkansızdır. Artık, birinci gün gönderdiğiniz hediyeyi ikinci gün aldığınız istek listesindeki bilgilerle değiştirebildiğinizi hayal edin.
Bu senaryonun gerçekleşebilmesi için Hitachi Cambridge Laboratuvarı‘ndan başyazar David Arvidsson-Shukur, kuantum dolanıklık manipülasyonunun kullanılabileceğini söylüyor.
Dolanık parçacıklar, mümkün durumların süperpozisyonunda bulunurlar. Bu, bir ölçüm yapılana kadar her parçacığın özellikleri için kesin bir bedel olmadığı manasına geliyor. Münasebetiyle iki parçacığın ayrıldıklarında bile etkileşime devam edebilmeleri nedeniyle kuantum fiziği vakitte seyahat için eşsiz bir tahlil olarak görülüyor.
Kuantum dolanıklığı, kuantum parçacıklarının makul temel özelliklerinin iki yahut daha fazla parçacık tarafından paylaşıldığı ve rastgele bir parçacıkta bu özelliklerin değiştirilmesinin başkalarında de tıpkı değişikliğe neden olduğu bir süreç olarak düşünülebilir. Cambridge’deki araştırma takımı, Physical Review Letters mecmuasında yayınlanan simülasyonlarında iki parçacığın dolanıklığını simüle etmeyi ve bir parçacık üzerinde değişiklik yaparak (manipülasyon) temelde geçmişi değiştirmeyi başardılar. En azından simülasyonlarında. Araştırmacılar bu etkiyi “dikkat çekici” olarak tanımlıyor lakin bir püf noktası olduğunu söylüyorlar. Deney, geçmişi yeni bilgilerle vaktin yalnızca yüzde 25’inde değiştiriyor. Başka bir deyişle, simülasyonun yüzde 75 başarısızlık talihi var. Hediye benzetmemize devam edersek, dört seferden birinde ikram istenen ikram olurken öteki bir seferde yanlış vücutta ya da yanlış renkte bir pantolon ya da bir ceket olacaktır.
Neyse ki, simülasyonlarında en azından ne vakit başarısız olduklarını biliyorlar, bu da araştırmacıların geriye gerçek vakit seyahatini tesirli bir formda gerçekleştirmek ve istedikleri sonucu elde etmek için sistemi yine düzenlemelerine müsaade verebilir.
Zaman makinesi mi?
Ek olarak araştırmacılar, bunların yalnızca simülasyonlar olduğu gerçeğinin yanında dolanık parçacıkların bilinen davranışlarına nazaran programlanmış başarılı simülasyonlar olduğunu belirtmeyi de ihmal etmiyorlar. Hasebiyle, en azından vaktin yüzde 25’inde geçmişteki deneyin sonuçlarını değiştirmenin bir yolu tesirli bir halde kanıtlanmış olsa da, bu durum geriye gerçek bir tıp zaman seyahati ile karıştırılmamalı.
Başyazar Arvidsson-Shukur da, “Biz bir zaman seyahati makinesi değil, kuantum mekaniğinin temellerine derinlemesine bir dalış öneriyoruz. Bu simülasyonlar geriye dönüp geçmişinizi değiştirmenize müsaade vermiyor, lakin dünün problemlerini bugün çözerek daha yeterli bir yarın yaratmanıza imkan tanıyor.” tabirlerini kullanarak buna parmak basıyor.
