Araştırmacılar, yapay zekanın dayanağıyla braille alfabesiyle yazılmış metinlerin üzerinde kayarak bunları insanlardan iki kat hızlı bir halde okuyabilen bir sensör geliştirerek biyomimetik robotik alanındaki büyük bir zorluğun üstesinden geldi. Bu teknoloji, beşerlerle karşılaştırılabilir parmak ucu hassasiyeti sağlayarak robot ellere ve protezlere dahil edilebilir. Çoğu vakit bunu pek düşünmesek de insanların elleri ve parmak uçları son derece hassastır. Bir insan yüzeylerde görünüşte fark edilemeyen fakat bulunan küçük pürüzleri parmak uçlarıyla hissedebilir. Ayrıyeten bir yumurtayı kırmadan tutabilirken ağır bir poşeti de kaymadan kavrayabilir.
Bir müddettir bu yetenekler robotlara aktarılmaya çalışılıyor. Son teknoloji elektronik kaplamalar giderek daha fazla biyomimetik fonksiyonellik içermeye başladıkça, kayma üzere insan gibisi dinamik etkileşimlere duyulan muhtaçlık daha da değerli hale geliyor. Lakin, yumuşak robotik alanındaki ilerlemelere karşın insan parmak ucunun hassasiyetini robotik bir eşdeğerde tekrar üretmenin zor olduğu da bir gerçek.
İnsan parmakları kadar hassas
Cambridge Üniversitesi‘ndeki araştırmacılar, özellikleri yüksek çözünürlük ve süratlerde tespit etmek için yapay zeka ile birleştirilmiş görüş tabanlı dokunma sensörlerini kullanan bir yaklaşım benimseyerek bunu gerçeğe bir adım daha yaklaştırdılar. Bu adım ise braille alfabesinde atıldı. Araştırmacılar, bir insanın parmağı üzere kayarak braille alfabesini okuyabilen robotik parmak ucu sensörü gelişrtidi. Bu epey ülkü bir test çünkü her bir temsili harfteki noktalar birbirine çok yakın yerleştirildiği için sensörün son derece hassas olması gerekiyor.
Evet, halihazırda robotik braille okuyucular var, lakin her seferinde sırf bir harf okuyorlar, bu da insanların okuma haline benzemiyor. Üstelik epeyce da yavaşlar. Araştırmacılar ise kendi tahlillerinde parmak ucunda bir kamera bulunan robotik bir sensör geliştirdiler. Sensörün kayma hareketinin hareket bulanıklığına yol açtığının farkında olan araştırmacılar bunun önüne geçmek için gerçek statik imajlar üzerinde eğitilmiş bir makine tahsili algoritması kullandılar. Hareket bulanıklığı giderildikten sonra, bir bilgisayarla görme modeli her bir harfi tespit etti ve sınıflandırdı.
[bkzdh=1736169
Hareket bulanıklığının algoritma ile çözülmesi robotik elin tıpkı beşerler üzere alfabe üzerinde parmaklarını kaydırarak harfleri okumasını sağlıyor. Belirtilenlere nazaran robotik sensör dakikada 315 sözlük braille alfabesini %87,5 doğrulukla okuyabiliyor. Bu da bir beşerden iki kat daha süratli ve yaklaşık birebir doğrulukta.
Araştırmacılar, sensörün yardımcı bir teknoloji olarak tasarlanmamış olmasına karşın, braille alfabesini süratli ve hakikat bir biçimde okuyabilmesinin, insan parmak uçlarıyla karşılaştırılabilir hassasiyete sahip robot eller yahut protezler geliştirmek için âlâ bir işaret olduğunu söylüyorlar. Araştırmacılar teknolojilerini insansı bir el ya da deri boyutuna kadar ölçeklendirmeyi umuyorlar.
