Birçok ülke Ay’a beşerli seyahat yapmak ve orada üsler kurmak istiyor. Vakitle Ay’da kentleşmenin hayalleri kurulurken değersiz üzere görünen fakat son derece değerli olan birtakım temel şeylerin çözülmesi gerekiyor. Bunlardan birisi de yollar. Yollar olmadan canlı uygarlık inşa etmek son derece zordur. Bu bağlamda, bilim insanları Ay’da yollar yapabilmek için simüle edilmiş Ay toprağını lazerle eriterek sert kalıplar yapılabileceğini keşfetti. Ay toprağı inançlı değil
Öncelikle şunu bilmek kıymetli: Ay’daki toz büyük ölçüde, kozmik tesirlerin ve radyasyonun milyonlarca yıl boyunca püskürterek toz haline getirdiği volkanik kayalardan oluşuyor. Ay, yansıyan güneş ışığı nedeniyle bize çoklukla beyaz görünse de, Ay toprağı aslında çoğunlukla koyu gri bir yapıya sahip. Birebir vakitte Ay’da toprağı aşındıran rüzgar ve su olmadığından uydudaki toz ve toprak, keskin kenarlara sahip kesimlerden oluşuyor. Münasebetiyle Ay tozu/toprağı uzay araştırmaları için büyük bir tehlike oluşturabilir. Almanya’daki Aalen Üniversitesi’nde havacılık ve uzay mühendisi olan Juan-Carlos Ginés-Palomares, Ay tozunun ekseriyetle elektrik yüklü olduğunu ve bunun da onu bilhassa yapışkan hale getirdiğini söyledi. Tozun bu yapışkan ve aşındırıcı yapısı, Ay’a inen araçlara, uzay giysilerine ve solunması halinde insan akciğerlerine ziyan verebileceği manasına geliyor.
Ay’da yollara gereksinim var
Münasebetiyle bu aksiliklerden kaçınmak için Ay araçlarının ve insanların yürüyebileceği/gidebileceği yollara muhtaçlık duyuluyor. Dünya’dan Ay’a asfalt gereci ve inşaat araçları taşımak maliyetli olduğundan bu yolların Ay’daki kaynaklarla yapılması gerekiyor. Yapılan yeni bir çalışmada Ginés-Palomares ve meslektaşları, Avrupa Uzay Ajansı’nın Ay toprağı yerine geliştirdiği EAC-1A isimli ince taneli bir malzemeyi kullanarak odaklanmış güneş ışığının Ay tozunu eriterek kaya levhaları haline getirip getiremeyeceğini görmek istediler.
Yoğunlaştırılmış güneş ışığını simüle etmek için bilim insanları farklı güç ve boyutlarda lazer ışınları ile deneyler yaptılar. Bunlar 12 kilowatt güce ve yaklaşık 10 santimetre genişliğe kadar değişiyordu. Araştırmacılar, yaklaşık 25 cm genişliğinde ve yaklaşık 2,5 cm kalınlığa kadar üçgen, içi boş merkezli karolar üretebileceklerini keşfettiler. Bunların, yollarda ve iniş pistlerinde kullanılmak üzere ay toprağının geniş alanlarında katı yüzeyler oluşturmak için birbirine kenetlenebileceği belirtildi.
Önceki araştırmalar, ağır güneş ışığı yahut lazer ışınlarının Ay toprağını ağır, sert yapılar halinde kaynaştırabileceğini öne sürüyordu. Fakat daha evvel bu ölçekte bir çalışma yapılmamıştı. Araştırmacılar, Ay’da bu deneylerde kullanılan en güçlü ışınlar kadar güçlü bir ışın oluşturmak ve güneş ışığını odaklamak için yaklaşık 1,74 metre çapında bir mercek gerektiğini hesapladılar. Haliyle bu basit ve karşılanabilir bir ekipman.
Araştırmacılar, bu tıp karoların iniş pistlerinde kullanılıp kullanılamayacağını görmek için roket itişine ne kadar dayanabildiklerinin tahlil edilmesi gerektiğini söylüyor. Araştırmacılar bu tıp teknikleri simüle edilmiş Ay şartlarında da test edebilirler.
